Zanzibar the finish

Nu mijn laatste verslag over mijn laatste dagen Afrika. Dit kwam neer op vooral niet moe worden, niet te veel plannen en lekker genieten van alle lekkere dranken en seafood. Het was perfect dat ook net de feestdagen voor de deur stonden en ik niet de enige was die de voorkeur gaf aan just chill en vooral niet teveel inspannen. Jack de fietser uit Engeland zat al een aantal weken in Nungwi en dat maakte het verblijf voor mij extra makkelijk. Hij zat hier al een tijd omdat zijn fiets na 250km kapot is gegaan en moest wachten op vervangende onderdelen. Nungwi heeft een mix van locale vissers, Rasta's, backpackers, reizende stellen, families, expats en de traditionele Masai's met hun grote stokken en messen die hier vooral voor de beveiliging zorgen.

Het nieuwjaarsfeest was een mooi strandfeest zonder vuurwerk maar wel met een stroomuitval om 0.00u en grote cijfers werden ontstoken waar uiteindelijk 20012 stond :)
Veel later die ochtend ging door de Konyaki's en de Safari's het licht opnieuw uit.

Op de voorlaatste dag ben ik met Jack vanuit Nungwi naar Stonetown gefietst om daar de boot naar Dar es Salaam te nemen. Jack heeft een fiets gemaakt van bamboe. Het is werelds eerste bamboefiets waar hij een testrit op maakt voor de Universiteit van Oxford. Uiteindelijk ging de net gerepareerde bamboefiets na deze 65 km weer stuk. Jack had het helemaal gehad met deze bamboefietst en wilde verder zijn plan voortzetten om naar Johannesburg te gaan fietsen. Aangezien je in Africa geen fiets kan kopen om dergelijke fietsreizen te maken heb ik mijn fiets aan Jack verkocht. We hebben zijn bamboefiets ingepakt in een grote doos zodat ik deze mee kon nemen naar Nederland voor een makkelijker transport naar Oxford.

Mijn vlucht was in de nacht en om de laatste uurtjes te overbruggen waren Jack en ik in een lokale bar uitgekomen waar we lekker genoten van de laatste Safari biertjes. Daarna in de late avond een taxi geregeld die mij en mijn doos naar het vliegveld wilde brengen. Deze veel te grote doos met ons aangeschoten hoofd op de taxi gebonden en begon mijn laatste Afrikaanse rit naar het vliegveld. Op het vliegveld werd ik niet heel warm ontvangen en moest de doos open omdat deze niet door de scan paste. Dit zou een ramp zijn aangezien we vijf uur geknutseld hebben om het goed in te pakken. Ik probeerde helemaal nuchter over te komen en zei...'It will fit, can I try?'... Toen heb ik de doos op de lopende band gezet en scheef gehouden, het paste echt net. Alleen bleef de doos precies midden in de machine vastzitten. 'You take it out!!!'... 'ME??...OK!'...daar klom ik dan op de band van rollers waar ik meer moeite had met balanceren dan met het loskrijgen van de doos. Het hele vliegveld stond om me heen te kijken van wat staat die gekke mzungu daar nou op die band te doen. Na lange tijd trekken kwam mijn doos los en kon ik naar de incheck en was het bye bye Africa.


De hele fietsreis door Afrika was een geweldig avontuur dat ik zeker niet had willen missen. Het was niet altijd even makkelijk en de landen in het begin van de trip waren zeer lastig om te bereizen. Toch waren deze contrasten heel bijzonder om mee te maken en hebben me ook de kijk op Afrika doen bijstellen.
Voor de mensen die denken dat Oost-Afrika onveilig is om te bereizen, echt niet. Als je het actuele nieuws in de gaten houdt en dit vooral met een korreltje zout neemt dan kun je hier goed doorheen reizen. Het grootste gevaar in Afrika is het verkeer, hier geldt de wet van de grootste en dan is er dus weinig tot geen respect voor een fietser. Het roekeloze verkeer is ook niet te begrijpen want de Afrikanen zie je nooit haasten of stressen en hebben overal tijd voor, maar als ze op de weg zitten dan gaan alle remmen los.

Bij deze wil ik alle landen waar ik doorheen heb gefietst bedanken voor de mooie dingen die ik daar heb mogen zien en meemaken en de hulp die ik overal ongevraagd heb gekregen. Het was een fantastisch avontuur waar ik nog lang aan zal terugdenken. Thank you Africa!

The End