Big smile Kenya

En toen was ik in Moyale. Het is een stadje met aan de ene kant van de straat Ethiopie en aan de andere kant Kenia. Op het moment dat ik de grens overging veranderde alles. De Kenianen begroeten me oprecht en verder lieten ze me helemaal met rust. Ook al was ik de enige toerist die dag, er was niemand die me lastig viel en ik betaalde de reguliere prijzen voor alles. Een geweldig gevoel!

Mijn Duitse en Zwisterse reismaten volgden snel en na de nodige voorbereidingen konden we de volgende ochtend vroeg starten aan een overtocht waar we allemaal weinig weet van hadden. De 'weg' verandert naarmate de regenval dus je kunt je haast geen voorstelling maken van wat je kunt verwachten.

Het Swiss team had een dikke truck met veel zitruimte waarin ik voorin moest zitten. Hoe relaxt! Geweldige plaats met perfect uitzicht. Daar zat ik dan als navigator met het Zwitserse stel en de twee kids. Een jongentje Gian van 4 jaar en een meisje Olivia van 5 jaar. Ze reizen met het gezin voor ongeveer één jaar en willen naar Cape Town en via de Westkust terug naar Zwisterland. De planning was om in anderhalve dag Isiolo (bij Mount Kenya) te bereiken, dat 500km zuidelijker ligt. Uiteindelijk kwamen we er na een paar kilometer al achter dat de weg heel slecht was en de truck niet snel over deze weg kon rijden. Het werd dus een groter avontuur dan we hadden gepland.
De eerste dag reden we 175km en toen ging de zon onder. We hebben toen ergens tussen de lavabrokken de campers gestald. De volgende dag gingen we er stiekem van uit dat de weg er beter op zou worden, maar dit was zeker niet het geval en de weg werd alleen maar slechter. Vanwege al het geschok brak een reservewiel af en constateerden we meteen dat er een olieslang was gesprongen. Er moest dus in de bloedhete zon gewerkt worden. Na een paar uur konden we verder en haalden we net het plaatsje Marsabit, dat precies halverwege op de route ligt. De volgende dag was de weg zo slecht dat we ook niet veel verder kwamen en we ergens bij een kerk mochten slapen in een dorpje met allemaal Samburu tribes. Geweldige tribes zijn het die allemaal fantastisch gekleed zijn met felgekleurde kleding en overdreven veel sieraden. Hier was een techneut die de olie van de versnellingen bijvulde, deze was namelijk bijna leeg gelopen. Toen we de volgende dag na een halve dag rijden eindelijk op het asfalt uitkwamen werden we helemaal gek. Helaas ging er na een paar kilometer asfalt een lamp branden en bleken we weer veel olie te hebben verloren. Ze hadden de verkeerde olie bijgevuld en deze was gaan koken, we konden geen meter meer rijden. Het vervelende was dat we nu net midden in het gebied stonden waar iedereen voor waarschuwde niet te stoppen. Hier vechten veel tribes met elkaar en wordt zo nu en dan een overval gepleegd. Dat is lekker net twee uur voor zonsondergang. Uiteindelijk gingen de Duitsers 100km verderop olie halen en zouden wij gaan proberen de boel te repareren. Al snel kwam George, het hoofd van de politie, op zijn motor aanzetten en bracht ons een bewaker met geweer. Nu zou er niets kunnen gebeuren, verzekerde hij ons. Op een olifant na bleef het dan ook rustig. Na vier uur wachten kwamen de Duisters gelukkig terug met olie, maar we kregen de oude olie er niet uit omdat we de sleutel niet hadden. Dus uiteindelijk zijn we opgesleept en hebben we op het politiebureau gekampeerd. De volgende dag de boel laten maken en uiteindelijk na vijf dagen zweten zijn we in Isiolo aangekomen. Dit was heaven! Lekkere T-bone steak met frites en lekker koud bier en veel rode wijn, twee rondes achter elkaar, want wat we de voorgaande dagen hadden gegeten was niet veel bijzonders.
Na hier nog een dag op adem te zijn gekomen ben ik weer op mijn fiets gesprongen om Westwaarts Kenia in te gaan. De reisbuddies gingen naar Nairobi om hun wagens te laten repareren. Via Nyeri ben ik nu net aangekomen in Nyahururu dat precies op de evenaar ligt. Het is zelfs fris hier want ik zit op 2300m hoogte. Het was een leuk moment vandaag voor alle mensen die vroegen 'Where you go'? Probeer maar een keer :).
Ik ervaar Kenia zo veel meer beter dan Ethiopie. Het is een wereld van verschil. De mensen zijn oprecht, behulpzaam, lachen contstant en het eten is ook lekker en vers. Mijn plan is om morgen naar Hellsgate National park te fietsen. Het is één van de enige wildparken in Afrika waar je met de fiets doorheen mag. Daar kijk ik dus al lang naar uit.

Ik ga nu naar bed want heb vandaag 110km gefietst en alleen maar berg op en af gegaan met een totale stijging van 600meter. Je kunt je voorstellen dat mijn benen horizontaal willen.

Mijn telefoonnummer in Kenia is +254(0)705785499